Niemal identyczny jak Fort 41a "Mydlniki", z tą różnicą, że omawiany obiekt znajduje się w dużo lepszym stanie technicznym, gdyż niedawno przeszedł renowację.
Różni się od wspomnianego niemal "bliźniaka" kilkoma szczegółami.
Wybudowany został w latach w latach 1895-1896 i jego zadaniem była współpraca z pobliskim Fortem "Wanda", który znajdował się przy Kopcu Wandy oraz Fortem 50a "Lasówka", znajdującym się po drugiej stronie rzeki Wisły.
Fort bronił traktu sandomierskiego oraz doliny Wisły w czym pomagała mu sprzężona bateria usytuowana niedaleko południowego barku fortu.
Na obiekt ten postanowiłem się wybrać przy okazji wycieczki na pobliski Kopiec Wandy.
Do obu obiektów prowadziła, obecnie przerwana przez drogę Ujastek Mogilski, droga rokadowa.
Do Fortu "Mogiła" można zatem spod kopca bezproblemowo dostać się tą drogą.
Ułatwieniem są oznakowania Szlaku Twierdzy Kraków.
Pogoda była wprost idealna na tego typu wycieczkę. Słońce świeciło i było bardzo ciepło jak na prawie połowę listopada.
Idąc krytą drogą forteczną otoczoną robiniami akacjowymi, charakterystycznymi drzewami okalającymi fortyfikacje Twierdzy Kraków dotarłem do miejsca gdzie w pobliżu słychać było dość głośne syczenie i buczenie, widać było sporo blaszanych garaży i rurociągów.
Tuż za blaszanymi garażami ujrzałem sylwetkę bloku koszarowo-bojowego.
Jak już wspominałem fort ten jest bardzo podobny do Fortu 41a "Mydlniki", na którym bywałem dość często więc była to dla mnie niemała ciekawostka.
Z tego co zaobserwowałem to inaczej wyglądają wybieżnie na wał oraz inne są detale architektoniczne okalające bramę główną oraz nad otworami okiennymi.
Na stropodachu budynku koszarowego mydlnickiego fortu nie uświadczymy także płaszczu ziemnego zaś tutaj tak.
Na mogilskim forcie zachowały się oryginalne drzwi pancerne bramy głównej, które są zamknięte.
W obu przypadkach nie zachowały się pancerne okiennice, choć tutaj zachowała się część okratowania i futryn, czego nie uświadczymy już niestety w Mydlnikach.
Elewacja została pięknie odświeżona, kominy wentylacyjne udrożnione i odbudowane, pogłębiono niewielką fosę przy elewacji bloku koszarowo-bojowego oraz usunięto zwały błota z wybieżni.
Stropodach uzupełniono o blaszaną obudowę.
Pomimo bliskości kombinatu metalurgicznego oraz innych obiektów industrialnych, udało się w większości pięknie zachować elementy ziemne założenia.
Fort może poszczycić się idealnym (choć porośniętym drobnymi drzewkami) spłaszczonym stokiem oraz fosą, bardzo podobnymi do tych z Mydlnik, choć oba obiekty różni także podłoże, na którym je wybudowano.
Po odzyskaniu niepodległości obiekt przejęło Wojsko Polskie i służył on prawdopodobnie jako magazyn.
Gdy wybuchła II Wojna Światowa, obiekt przejęli niemieccy okupanci i mieściły się w nim koszary i magazyny niemieckiej służby budowy lotnisk.
W tym czasie wykopano na lewym barku dość czytelne do dziś stanowisko ciężkiej broni piechoty, być może była to wyrzutnia granatów.
Po wojnie w forcie kwaterowali robotnicy budujący kombinat.
Wnętrze fortu jest niedostępne na co dzień do zwiedzania.
Brama jest zamknięta, a wybieżnie na wał są zamurowane.
Warto zatem wyczekiwać na jakąś imprezę tematyczną, przy okazji której będzie można zwiedzić obiekt z przewodnikiem, który przybliży jego historię oraz wyjaśni zastosowanie poszczególnych elementów wyposażenia.
Z racji tego, że jest to niewielki fort pomocniczy piechoty nie należy się nastawiać na jakieś spektakularne gabaryty i czasochłonne zwiedzanie.
Tak w ogóle to Fort 49 ½ "Mogiła" miał niebywałe szczęście.
Zastanawia mnie fakt, jak to jest możliwe, że ten fort zachował się w tak dobrej przecież formie w bliskim sąsiedztwie kombinatu a inne nikomu i niczemu nie przeszkadzające obiekty jak chociażby Fort "Sudół" czy "Bodzów" stojące na odludziu zostały wysadzone w powietrze, były przeznaczone na rozbiórkę i efekty tych dewastacji straszą turystów po dziś dzień...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz